Διάγνωση καρκίνου του θυρεοειδούς

διάγνωση

Στην αρχή της επαφής του γιατρού, ο ασθενής ερωτάται για το ιατρικό ιστορικό του (= αναμνησία).

Είναι ενδιαφέρον εδώ αν ο θυρεοειδής έχει αλλάξει σε μέγεθος, είτε υπάρχουν δυσκολίες στην κατάποση ή αίσθημα άγχους στο λαιμό.

Είναι σημαντικό να μάθετε εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό διαταραχών του θυρεοειδούς όπως διεύρυνση οργάνων (= βρογχοκήλη), α Υπερθυρεοειδισμός, Υποθυρεοειδισμός ή αυτοάνοσες ασθένειες που γενετικά κληρονομούνται και οδηγούν στην ανάπτυξη καρκίνου του θυρεοειδούς (π.χ. MEN = πολλαπλά ενδοκρινικά νεοπλάσματα).

Ο γιατρός ρωτά επίσης για τη φαρμακευτική αγωγή του ασθενούς και κατά πόσον έχει δώσει αντίθετα μέσα τους τελευταίους μήνες. Τα μέσα αντίθεσης που περιέχουν ιώδιο μπορούν να προκαλέσουν α Υπερθυρεοειδισμός (Υπερθυρεοειδισμός) και μπορεί να είναι προβληματικός για περαιτέρω διαγνωστικές διαδικασίες (βλ. Σπινθηρογραφική εξέταση).

Ο γιατρός εξετάζει το θυρεοειδή του ασθενούς καθμένος:

Ο λαιμός εξετάζεται και ελέγχεται για διογκωμένο θυρεοειδή αδένα. Ο θυρεοειδής σαρώνεται σε επόμενο βήμα.

Ακολουθεί μια λεπτομερής φυσική εξέταση του ασθενούς.

Ασθενείς με ανώμαλη ψηλάφηση του θυρεοειδούς, δηλαδή τους ασθενείς στους οποίους ένας ή περισσότεροι Εξόγκωμα στον θυρεοειδή αδένα παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της ψηλάφησης του λαιμού, ερωτούνται για οικογενειακές παθήσεις:

Σημείωση: μη φυσιολογικό ψηλαφητό εύρημα

Κάθε αξιοσημείωτο εύρημα του θυρεοειδούς διευκρινίζεται λεπτομερέστερα με εξέταση υπερήχων. Εάν υπάρχουν ένα ή περισσότερα οζίδια στον θυρεοειδή ιστό που είναι θολά και είναι υποηχητικά στην εικόνα υπερήχων, υπάρχει υποψία κακοήθους διαδικασίας.

Το επόμενο διαγνωστικό βήμα είναι ένα σπινθηρογραφική εξέταση του ιστού του θυρεοειδούς προκειμένου να είναι σε θέση να εκτιμήσει τη δραστηριότητα του οργάνου και ιδιαίτερα τη λειτουργική κατάσταση των οζιδιακών περιοχών.

Λειτουργικά ενεργά, θυρεοειδή κύτταρα που σχηματίζουν ορμόνες αποθηκεύουν ιώδιο.

Για το Σπινθηρογραφία εάν εκμεταλλευτείτε αυτήν την ιδιότητα:

Ο ασθενής λαμβάνει ιώδιο μέσω φλεβικής πρόσβασης που είναι φορτωμένη με τον ραδιενεργό δείκτη 99mTechnecium-Pertechnate. Το ιώδιο συσσωρεύεται μαζί με το technecium στον θυρεοειδή ιστό, το οποίο επιτρέπει στον εξεταστή να κάνει μια ποσοτική δήλωση σχετικά με τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Ένα λεγόμενο κρύο κομμάτι, το οποίο συνήθως βρίσκεται σε κύστη ή καρκίνο του θυρεοειδούς, δεν αποθηκεύει ιώδιο και επομένως δεν υποδεικνύει ραδιενέργεια.

Είναι το κρύοι κόμβοι Εάν η εξέταση υπερήχων δεν είναι ηχούς, υπάρχει υποψία κακοήθους θυρεοειδούς όγκου. Στο 5-8% των περιπτώσεων, αυτό το μοτίβο είναι ένα καρκίνωμα του θυρεοειδούς.

Πληροφορίες: σπινθηρογραφία

Είναι σημαντικό να δοθεί στον ασθενή 4-6 εβδομάδες πριν Σπινθηρογραφία δεν είχε εξετάσει με αντίθετα μέσα που περιέχουν ιώδιο, επειδή η απορρόφηση του ραδιονουκλιδίου διαταράσσεται στην περίπτωση αυξημένων συγκεντρώσεων ιωδίου στο σώμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ψευδή αποτελέσματα εξέτασης. Πριν από την εξέταση, ούτε το μέσο αντίθεσης που περιέχει ιώδιο ούτε το ιώδιο
Χρησιμοποιήθηκαν απολυμαντικά.

Σε αντίθεση με το καρκίνωμα, η κύστη (αβλαβής) είναι τυπικά ανέχουσα, δηλ. εμφανίζεται εντελώς μαύρο στην εικόνα υπερήχου.

Η αξιόπιστη διαφοροποίηση μεταξύ μιας αβλαβούς κύστης και ενός κακοήθους όγκου του θυρεοειδούς μπορεί να γίνει μόνο μετά την αξιολόγηση μιας Διάτρηση με βελόνες του κόμβου.

Η δειγματοληψία από την τοπική βλάβη στον θυρεοειδή αδένα (= βιοψία λεπτής βελόνας) ακολουθεί τη σπινθηρογραφική εξέταση. Εκτελείται με μια λεπτή βελόνα που εισάγεται στην ύποπτη περιοχή του θυρεοειδούς υπό καθοδήγηση υπερήχων. Ο εξεταστής παίρνει ένα δείγμα ιστού από το κρύο οζίδιο, το οποίο είναι ιστολογικά, δηλ. εξετάζεται για τη σύνθεση και τη δομή των κυττάρων τους.