Μηχανική εκμάθηση

εισαγωγή

Η κινητική εκμάθηση περιλαμβάνει όλες τις διαδικασίες απόκτησης, συντήρησης και αλλαγής κυρίως κινητικών αλλά και αισθητηριακών και γνωστικών δομών.
Ο στόχος είναι η βελτίωση όλων των συντονισμών κίνησης στις αθλητικές κινητικές δεξιότητες, τις καθημερινές και εργασιακές κινητικές δεξιότητες. Το περπάτημα, το τρέξιμο, το άλμα και η ρίψη είναι κινητικές δεξιότητες που έχουν αυτοματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εξέλιξης ενός ατόμου. Όποιος φτάνει για να πιει ένα ποτήρι δεν ανησυχεί για το πώς να συντονίσει την κίνησή του, έτσι ώστε το χέρι να φτάσει στη σωστή θέση με επαρκή χρήση βίας.
Ωστόσο, όπως όλες οι άλλες κινητικές κινήσεις, τέτοιες κινητικές δεξιότητες πρέπει πρώτα να μάθουν, να σταθεροποιηθούν και να αυτοματοποιηθούν.
Όλες αυτές οι κινήσεις, οι οποίες ασυνείδητα ελέγχονται από διαφορετικά κέντρα στο ΚΝΣ (κεντρικό νευρικό σύστημα), ονομάζονται δεξιότητες κίνησης.

Μηχανική εκμάθηση και κεντρικό νευρικό σύστημα

Η προέλευση κάθε κίνησης βρίσκεται στο ΚΝΣ (κεντρικό νευρικό σύστημα). Οι μεμονωμένες παρορμήσεις μεταφέρονται σε βαθύτερα κέντρα του νευρικού συστήματος με τη μορφή δυναμικών δράσης. Μεταβαίνοντας στον νωτιαίο μυελό, η μετάδοση πραγματοποιείται μέσω του άλφα κινητικού νευρώνα στην πλάκα του κινητήρα. Αυτό προκαλεί συστολή μυών. Η βελτίωση της φυσικής δραστηριότητας οφείλεται συνεπώς στις διαδικασίες αλλαγής στο ΚΝΣ.

Στην παρεγκεφαλίδα δημιουργούνται πρότυπα κίνησης που χρησιμοποιούνται για τον συντονισμό των κινήσεων του σώματος. Έτσι, ο αθλητής έχει τη δυνατότητα να διορθώσει την κίνηση ενώ εκτελείται και να επαναπρογραμματίσει πιθανές ενέργειες αποφυγής σε αυξημένο επίπεδο απόδοσης.
Εξαιρέσεις είναι κινήσεις που εκτελούνται γρηγορότερα από 200ms. Δεδομένου ότι αυτές οι κινήσεις εκτελούνται γρηγορότερα από τα σήματα που μπορούν να μεταδοθούν στο ΚΝΣ, οι διαδικασίες ελέγχου δεν είναι πλέον δυνατές κατά τη διάρκεια της ακολουθίας κίνησης.

Ογκογένεση (ανάπτυξη κινητήρα)

Η οντογένεση ασχολείται με ένα λειτουργικό δίκτυο φυσιολογικών, νευροφυσιολογικών, μορφολογικών, υπό όρους, συντονιστικών, ψυχοκινητικών και κινητικών διαδικασιών στη δια βίου ανάπτυξη των ανθρώπων.
Ερωτήσεις σχετικά με την ανάπτυξη του κινητήρα σχετικά με την καλύτερη ηλικία μάθησης για ειδική τεχνική, τακτική ή εκπαίδευση προετοιμασίας μπορούν να απαντηθούν με βάση την οντογένεση.

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει αυτό το θέμα: Εκπαίδευση κίνησης

Φάσεις ανάπτυξης κινητήρα σύμφωνα με το RÖTHIG

Μηχανική απογραφή κατά τη γέννηση

Από κινητική άποψη, ένα νεογέννητο είναι ένα «ελλιπές ον» που πρέπει πρώτα να μάθει ατομικές κινητικές δεξιότητες. Οι κινητικές δεξιότητες περιορίζονται σε άνευ όρων αντανακλαστικά.

Ανάπτυξη στον πρώτο χρόνο της ζωής

Η ακτίνα δράσης του νεογέννητου αυξάνεται. Μεμονωμένες κινήσεις όπως πιάσιμο, όρθια κλπ. Επιτρέπουν την πρώτη επαφή με το περιβάλλον.

Ανάπτυξη στην προσχολική ηλικία

Οι βασικές κινητικές δεξιότητες όπως ρίψη, άλμα, σύλληψη κ.λπ. θα πρέπει να αναπτυχθούν έως το τέλος της ηλικίας των 6 ετών. Η αθλητική προπόνηση πρέπει να σχεδιαστεί για να αναπτύξει συντονιστικές δεξιότητες.

Ανάπτυξη μεταξύ 7 και 9 ετών

Σε αυτή τη φάση της ανάπτυξης του κινητήρα υπάρχουν πρώτες αλλαγές στο σχήμα των άκρων και αλλαγές στις αναλογίες. Οι κινητικές δεξιότητες γίνονται πιο αποτελεσματικές και η κινητικότητα αυξάνεται.

Τέλη παιδικής ηλικίας

Αυτή η εποχή είναι επίσης γνωστή ως η καλύτερη εποχή μάθησης για την ανάπτυξη συντονισμού. Σε αυτή τη φάση, τα παιδιά μαθαίνουν ιδιαίτερα γρήγορα, καθώς η προσπάθεια και η προσπάθεια επίτευξης προέρχονται από τη δική τους πρωτοβουλία. Οι καλύτερες δεξιότητες παρατήρησης και αντίληψης επιτρέπουν την ταχεία μάθηση, όχι μόνο όσον αφορά τις κινητικές δεξιότητες. Οι γονείς, οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτές πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν την ευαίσθητη φάση της ανάπτυξης του κινητήρα, καθώς είναι δύσκολο να παρακολουθήσουν αργότερα τις χαμένες συντονιστικές εξελίξεις αργότερα.

Πρώιμη εφηβεία (11-15 ετών)

Σύμφωνα με το MEINEL / SCHNABEL, αυτή η φάση αναφέρεται ως η αναδιάρθρωση των κινητικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Υπάρχει ανάπτυξη σε μήκος, η οποία μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη συντονισμού κίνησης. Η ταχύτητα και η ισχύς έχουν ήδη αναπτυχθεί σε κάποιο βαθμό σε αυτήν την ηλικία.

Ύστερη εφηβεία (13-18 ετών)

Αυτή η φάση, που ονομάζεται επίσης εφηβική ηλικία χαρακτηρίζεται από έντονη κοινωνική διαφοροποίηση, προοδευτική εξατομίκευση και αυξανόμενη σταθεροποίηση. Οι κινητικές δεξιότητες γίνονται πιο μεταβλητές και η εκφραστικότητα αυξάνεται.

Ενηλικιότητα

Η κίνηση γίνεται πιο οικονομική και πιο λειτουργική. Υπάρχει αυτοματισμός και ακριβής έλεγχος των κινήσεων.
Με την αύξηση της ηλικίας, υπάρχει συχνά μείωση των κινητικών δεξιοτήτων.

Οι τρεις φάσεις της μηχανικής μάθησης

Η κινητική μάθηση μπορεί βασικά να χωριστεί σε τρεις φάσεις:

• Τραχύς συντονισμός
• Καλός συντονισμός
• Καλός συντονισμός.

Όταν ολοκληρωθούν και οι τρεις φάσεις της εκμάθησης κινητήρα για μια κίνηση, ένα άτομο μπορεί να πραγματοποιήσει αυτό το κίνημα αυτόματα και να το εκτελέσει χωρίς μεγάλη συγκέντρωση ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες.

Τραχιά φάση συντονισμού

Σε αυτή τη φάση, το άτομο πρέπει πρώτα να ασχοληθεί γνωστικά με το κίνημα. Πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια γενική ιδέα για την εκτέλεση της κίνησης. Αυτή η ψυχική προ-ενασχόληση με κίνηση μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας σειρές διδακτικών εικόνων, βίντεο, κινούμενων σχεδίων ή επιδείξεων.
Κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης δεν μπορείτε να διορθώσετε μόνοι σας την κίνηση και τα σχόλια σχετικά με την κίνηση δίδονται μόνο μέσω επιτυχούς ή ανεπιτυχούς.

Χρησιμοποιώντας την επιπλέον χρέωση ως παράδειγμα: Ο αθλητής έχει μια ιδέα για το κίνημα. Η εκτέλεση του σερβίς χαρακτηρίζεται από έλλειψη δυναμικής στις κινήσεις του σώματος.

Δεν είναι δυνατή η διόρθωση λόγω έλλειψης αίσθησης κίνησης κατά τη διάρκεια της κίνησης. Η προτεραιότητα της ανατροφοδότησης πρέπει επομένως να ανήκει στον εκπαιδευτή. Εάν τεχνικά σφάλματα στην κίνηση σέρνονται κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, είναι πολύ δύσκολο να αντισταθμιστούν οι επακόλουθες διορθώσεις.

Λεπτή φάση συντονισμού

Εάν η κίνηση επαναλαμβάνεται συχνά, δημιουργούνται πρότυπα κίνησης στην παρεγκεφαλίδα.
Αυτά τα πρότυπα χρησιμοποιούνται για τη σύγκριση TARGET-ACTUAL και επιτρέπουν στον αθλητή να κάνει διορθώσεις κατά τη διάρκεια της κίνησης. Αυτό σταθεροποιεί την κίνηση και πληροί χωρικές, χρονικές και δυναμικές πτυχές.

Ο ρόλος του εκπαιδευτή και του ηγέτη της άσκησης εξασθενεί στο παρασκήνιο με αυξανόμενο επίπεδο δεξιοτήτων όσον αφορά την τεχνική εκπαίδευση.

Λεπτή φάση συντονισμού

Αυτή η φάση ονομάζεται επίσης σταθεροποίηση του καλύτερου συντονισμού ή μεταβλητής διαθεσιμότητας.
Ο συντονισμός της κίνησης έχει φτάσει σε επίπεδο απόδοσης στο οποίο όλα τα χαρακτηριστικά κίνησης που σχετίζονται με την απόδοση συντονίζονται άριστα. Οι τμηματικές κινήσεις συντονίζονται μεταξύ τους ως προς το χρόνο, το χώρο και τη δυναμική με τέτοιο τρόπο ώστε τεχνικά λάθη να μην γίνονται αντιληπτά από το εξωτερικό.

Μεταφέρεται στο σερβίς στο τένις, αυτό σημαίνει ότι η εκτέλεση μπορεί ακόμα να πραγματοποιηθεί με υψηλό βαθμό ασφάλειας και ακρίβειας όταν εξωτερικές διαταραχές όπως ο άνεμος, ο ήλιος ή η κακή μπάλα ρίχνουν.

Μηχανική μάθηση στον αθλητισμό

Η κινητική εκμάθηση, ή η εκμάθηση κίνησης, έχει κεντρική σημασία στον αθλητισμό.
Ο όρος περιλαμβάνει τη βελτιστοποίηση των ακολουθιών κίνησης, για παράδειγμα για εξοικονόμηση ενέργειας ή για την ταχύτερη εκτέλεση, πιο ομαλή και καθαρότερη.

Η κινητική μάθηση πραγματοποιείται ασυνείδητα και συνεχώς, η μαθησιακή διαδικασία συνδέεται με μια στοχευμένη διαδικασία άσκησης.
Οι προϋποθέσεις για την επιτυχή μάθηση στον αθλητισμό είναι:

• Εντατική εκπαίδευση τεχνικής
• Συνεχής επανάληψη των ακολουθιών κίνησης
• αυτοματοποίηση
• Πιο περίπλοκη εφαρμογή σε δύσκολες συνθήκες

Μηχανική μάθηση στη φυσιοθεραπεία

Η αποκατάσταση είναι ιδιαίτερα σημαντική στη φυσιοθεραπεία.
Οι καθημερινές λειτουργίες σε ασθενείς πρέπει να αποκατασταθούν. Συχνά, είναι επίσης θέμα διόρθωσης λανθασμένων κινήσεων για την πρόληψη τραυματισμών και μακροχρόνιων λειτουργικών περιορισμών.

Οι ασθενείς στη φυσιοθεραπεία πρέπει να καθοδηγούνται από έναν θεραπευτή, αλλά η επιτυχία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επαναλαμβανόμενη πρακτική των ακολουθιών κίνησης. Για να επιτραπεί η επιτυχής εκμάθηση κινητήρων στη φυσιοθεραπεία, είναι σημαντικό να διατηρηθεί το κίνητρο του ασθενούς. Διάφορες στρατηγικές, όπως ανταμοιβές, ομαδικές θεραπείες και πρόληψη της υπερβολικής άσκησης και των υπερβολικών απαιτήσεων, είναι σημαντικά μέτρα για τη διατήρηση των κινήτρων και τη βελτιστοποίηση της φροντίδας.

Τι ρόλο παίζει η παρεγκεφαλίδα στην κινητική εκμάθηση;

Η παρεγκεφαλίδα παίζει σημαντικό ρόλο στην εκμάθηση κινητήρων, γιατί εκεί συγκεντρώνονται όλες οι πληροφορίες του σώματος. Η παρεγκεφαλίδα λαμβάνει σήματα σχετικά με την κατάσταση της έντασης στους μυς και έτσι συντονίζει όλες τις κινήσεις.
Είναι από κοινού υπεύθυνη για την εκμάθηση κινήσεων, τον συντονισμό μεμονωμένων και πολλαπλών κινήσεων και ακολουθιών κίνησης καθώς και για τον λεπτό συντονισμό κινητήρα σε λεπτές κινήσεις που απαιτούν υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης.

Τι είναι η ψυχοκινητική μάθηση;

Όλες οι ανθρώπινες κινήσεις ονομάζονται κινητικές διαδικασίες. Αυτές οι κινήσεις συμβαίνουν υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι συναισθηματικές αντιδράσεις, διαδικασίες συγκέντρωσης ή ατομικά χαρακτηριστικά του αντίστοιχου ατόμου. Αν κάποιος εξετάσει τις κινητικές κινήσεις των ανθρώπων από αυτή την άποψη, μιλάει για ψυχοκινητικές δεξιότητες.

Η ψυχοκινητική μάθηση αφορά την εμπειρία του περιβάλλοντος σε αλληλεπίδραση με κινήσεις και αντίληψη κίνησης. Η ψυχοκινητική μάθηση αφορά την εκπαίδευση κίνησης που δίνει μεγάλη αξία στην αλληλεπίδραση μεταξύ κινήσεων και περιβάλλοντος. Οι μαθητές πρέπει να μάθουν και να βελτιώσουν τις κινήσεις στο φυσικό περιβάλλον, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα θετικό πλαίσιο.