Αναισθησία στον οδοντίατρο

εισαγωγή

Προκειμένου να γίνει η θεραπεία όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη και ανώδυνη για τον ασθενή, υπάρχουν διάφορες επιλογές αναισθητικών στον οδοντίατρο. Κυμαίνονται από τοπική αναισθησία με σύριγγα έως καταστολή και αναισθησία.
Η γενική αναισθησία, στην οποία ο ασθενής δεν γνωρίζει τη θεραπεία, χρησιμοποιείται πολύ σπάνια από τον οδοντίατρο και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Γενική αναισθησία στον οδοντίατρο

Κάτω από τη γενική αναισθησία (ονομάζεται επίσης αναισθησία διασωλήνωσης) απενεργοποιούνται όχι μόνο η αντίληψη του πόνου, αλλά και τα αντανακλαστικά, η ευαισθητοποίηση και η ικανότητα κίνησης. Ο ασθενής «κοιμάται» και χρειάζεται εξαερισμό και στενή παρακολούθηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η γενική αναισθησία χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων και υπό την επίβλεψη αναισθητικού. Μια κανονική οδοντιατρική πρακτική συνήθως δεν είναι εξοπλισμένη για αυτό.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, η οδοντιατρική θεραπεία δεν απαιτεί γενική αναισθησία, ειδικά επειδή ο αερισμός καθιστά δύσκολη την πρόσβαση στο στόμα.

Η καταστολή είναι πιο συχνή. Ο ασθενής βρίσκεται σε «ύπνο λυκόφως», δεν είναι πραγματικά ξύπνιος, αλλά εξακολουθεί να ανταποκρίνεται. Μπορείτε να αναπνέετε κανονικά με καταστολή και να απαντάτε σε προτροπές, αλλά δεν θυμάστε τη διαδικασία. Η καταστολή έχει επίσης ένα αποτέλεσμα κατά του άγχους. Για να αποφευχθεί η ταυτόχρονη μετάδοση πόνου, χρησιμοποιείται αναλγητική καταστολή. Μπορεί να γίνει στο οδοντιατρείο και δεν απαιτεί την παρουσία αναισθησιολόγου.

Ο οδοντίατρος χρειάζεται περαιτέρω εκπαίδευση για να μπορεί να προσφέρει καταστολή. Στη Γερμανία, η καταστολή της μιδαζολάμης μέσω ενδοφλέβιας πρόσβασης είναι ευρέως διαδεδομένη, ενώ η καταστολή νιτρώδους οξειδίου είναι δημοφιλής στις αγγλόφωνες χώρες.

Διαβάστε παρακάτω: Αναισθησία - πρέπει να το γνωρίζετε

Ενδείξεις για γενική αναισθησία στον οδοντίατρο

Η γενική αναισθησία για οδοντικές επεμβάσεις αποτελεί εξαίρεση που πρέπει να αιτιολογείται αυστηρά. Η προϋπόθεση είναι ότι η θεραπεία με τοπική αναισθησία δεν είναι δυνατή. Παραδείγματα πιθανών ενδείξεων είναι

  • δαπανηρή αποκατάσταση των δοντιών εάν υπάρχει έλλειψη προθυμίας για συνεργασία

  • ψυχικές διαταραχές που εμποδίζουν τον ασθενή να συνεργαστεί

  • ψυχική αναπηρία

  • προηγούμενη σωματική ασθένεια

  • Νήπια

Ο οδοντίατρος πρέπει να αποφασίσει εάν η θεραπεία είναι δυνατή μόνο με γενική αναισθησία ή εάν η καταστολή είναι μια επιλογή και συμβουλευτείτε τον οικογενειακό γιατρό και τον αναισθησιολόγο.

Γενική αναισθησία στο παιδί για οδοντιατρική θεραπεία

Ο αναισθησιολόγος είναι υπεύθυνος για τη διεξαγωγή και παρακολούθηση της γενικής αναισθησίας σε παιδιά κατά τη διάρκεια οδοντικών επεμβάσεων (επίσης σε χρήση εξωτερικών ασθενών).
Τα παιδιά κάτω των 12-16 ετών γενικά δεν έχουν κατασταλτεί, αλλά αντιμετωπίζονται με γενική αναισθησία εάν η τοπική αναισθησία είναι ανεπαρκής ή το παιδί δεν συνεργάζεται. Αυτό μπορεί να ισχύει για μικρά παιδιά ή παιδιά με αναπηρία.

Όπως και με τους ενήλικες, η γενική αναισθησία πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο εάν είναι απαραίτητο, καθώς συνεπάγεται κινδύνους. Οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται μετά το ξύπνημα από αναισθησία

  • Ναυτία,
  • Πονοκέφαλος και
  • Σύγχυση.
  • Τα παιδιά μερικές φορές υποφέρουν από διάρροια μετά από αναισθησία.

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει: Γενική αναισθησία στα παιδιά

Τοπική αναισθησία στον οδοντίατρο

Η πιο κοινή μορφή ανακούφισης του πόνου στον οδοντίατρο είναι η τοπική αναισθησία. Το τοπικό αναισθητικό εγχέεται στον ιστό που περιβάλλει τις νευρικές ίνες. Το τοπικό αναισθητικό διαχέεται στις νευρικές ίνες και εκεί εμποδίζει προσωρινά τη μετάδοση ερεθισμάτων πόνου.
Ωστόσο, ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί πίεση και κίνηση (π.χ. τριβή του τρυπανιού).

Ανάλογα με την προγραμματισμένη θεραπεία και την πληγείσα περιοχή στο στόμα, ο οδοντίατρος μπορεί να επιλέξει μεταξύ διαφορετικών τύπων τοπικής αναισθησίας.

  • Η επιφανειακή αναισθησία λειτουργεί χωρίς σύριγγα και λειτουργεί μόνο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα και όχι σε βαθύτερα στρώματα ιστών. Επομένως, σπάνια χρησιμοποιείται.

  • Η αναισθησία διήθησης είναι τυπική για θεραπείες στην άνω γνάθο ή στην κάτω πρόσθια περιοχή. 1-2 δόντια και μικρές περιοχές της βλεννογόνου μεμβράνης. Για να γίνει αυτό, ο οδοντίατρος τρυπά την πτυχή μεταξύ της ρίζας του δοντιού και των χειλιών. Ειδικά στην περιοχή των γνάθων, η αναισθησία διήθησης μπορεί επίσης να μουδιάσει το εξωτερικό μέρος της μύτης, των χειλιών και του μάγουλου. Ο ασθενής αισθάνεται μυρμήγκιασμα στο δέρμα.

  • Η αναισθησία αγωγιμότητας χρησιμοποιείται συνήθως για την κάτω γνάθο. Το 30-50% της γνάθου και τα επιφανειακά μέρη της γλώσσας αναισθητοποιούνται. Αυτό το τοπικό αναισθητικό διαρκεί το μεγαλύτερο.

Επειδή η τοπική αναισθησία δεν επηρεάζει τη συνείδηση ​​και, εάν χρησιμοποιηθεί σωστά, δεν έχει καμία επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα, ο ασθενής μπορεί να εγκαταλείψει την οδοντιατρική πρακτική αμέσως μετά τη θεραπεία και δεν πρέπει να παρατηρηθεί πρώτα, όπως συμβαίνει με την καταστολή ή τη γενική αναισθησία.

Συνιστάται, μετά από τοπική αναισθησία, οι άνθρωποι να τρώνε και να πίνουν και πάλι μόνο όταν έχει υποχωρήσει το μούδιασμα, έτσι ώστε να μην τραυματιστεί κανείς απαρατήρητος. Από ιατρική άποψη, δεν υπάρχει λόγος να μην οδηγείτε αυτοκίνητο μετά από τοπική αναισθησία. Ωστόσο, στην περίπτωση ενός ελέγχου κυκλοφορίας μπορεί να είναι ενοχλητικό εάν η γλώσσα είναι μειωμένη ή το χείλος εξακολουθεί να γέρνει μούδιασμα.

Μάθετε περισσότερα στο: Αναισθησία στον οδοντίατρο

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της τοπικής ή γενικής αναισθησίας;

Πλεονεκτήματα της τοπικής αναισθησίας στον οδοντίατρο:

  • Ανετα

  • Οι οδοντίατροι είναι πολύ έμπειροι

  • γρήγορη έναρξη δράσης

  • Οι ασθενείς δεν χρειάζεται πλέον να παραμένουν ή να παρακολουθούνται μετά τη θεραπεία

  • δεν χρειάζεται να είσαι νηφάλιος

  • συνήθως δωρεάν για τους ασθενείς

Μειονεκτήματα της τοπικής αναισθησίας στον οδοντίατρο

  • δεν ανακουφίζει το άγχος

  • ο ασθενής θυμάται τη διαδικασία

  • Ο οδοντίατρος εξαρτάται από την ικανότητα του ασθενούς να συνεργάζεται

  • μετά από μακρύτερες θεραπείες πρέπει να κάνετε ένεση

  • Η τοπική αναισθησία δεν λειτουργεί καλά στον φλεγμονώδη ιστό

Οφέλη της γενικής αναισθησίας

  • ο ασθενής δεν παρατηρεί τίποτα (καλό για παιδιά και ανήσυχους ασθενείς)

  • μπορούν να πραγματοποιηθούν πολύπλοκες παρεμβάσεις

  • ο ιατρός δεν εξαρτάται από την προθυμία του ασθενούς να συνεργαστεί

Μειονεκτήματα της γενικής αναισθησίας

  • πολύπλοκη διαδικασία

  • Απαιτείται αναισθησιολόγος με εξοπλισμό

  • συνήθως δεν πληρώνεται από την εταιρεία ασφάλισης υγείας

  • Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι κίνδυνοι και οι παρενέργειες

  • Οι ασθενείς πρέπει να νηστεύουν και να παρακολουθούνται μετά τη χειρουργική επέμβαση

Παρενέργειες και κίνδυνοι αναισθησίας στον οδοντίατρο

Η γενική αναισθησία είναι μια ασφαλής διαδικασία που χρησιμοποιείται καθημερινά σε νοσοκομεία. Δίνεται ένα μείγμα διαφορετικών φαρμάκων για τη ρύθμιση των λειτουργιών του σώματος.
Αυτά έχουν παρενέργειες που γίνονται εμφανείς μετά το ξύπνημα από αναισθησία, π.χ. όπως και

  • Ναυτία και έμετος,
  • Ενας πονοκέφαλος,
  • Σύγχυση και
  • Εκφράστε τρόμο.
  • Η διασωλήνωση για εξαερισμό μπορεί να προκαλέσει βραχνάδα.

Μάθετε περισσότερα στο: Μετά την αναισθησία

Εκτός από αυτές τις αρκετά αβλαβείς αλλά δυσάρεστες βραχυπρόθεσμες παρενέργειες, υπάρχουν επίσης κίνδυνοι που πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής. Αυτό περιλαμβάνει π.χ. Αλλεργίες σε συστατικά των χρησιμοποιούμενων φαρμάκων, κακοήθης υπερθερμία, γενετική αλλαγή που μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις υπό γενική αναισθησία και διαφυγή περιεχομένων του οισοφάγου στους αεραγωγούς (αναρρόφηση). Το τελευταίο μπορεί να αποφευχθεί με ηρεμία πριν από τη διαδικασία και τη σωστή τοποθέτηση.

Ένας από τους κινδύνους και τις παρενέργειες της καταστολής είναι

  • την απώλεια προστατευτικών αντανακλαστικών,
  • Ασυνείδητο ή
  • Για να αναφέρουμε την αναπνευστική και κυκλοφορική κατάθλιψη.

Η τοπική αναισθησία μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις στο σημείο της ένεσης. Εάν το νεύρο χτυπηθεί άμεσα, μπορεί να οδηγήσει σε μερικώς μόνιμο μούδιασμα. Εάν το τοπικό αναισθητικό χορηγείται σε αιμοφόρο αγγείο, επηρεάζει το καρδιαγγειακό σύστημα. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δυσανεξία ή αλλεργικές αντιδράσεις.
Όπως με όλα τα άλλα ναρκωτικά, η μέγιστη δόση δεν πρέπει να ξεπεραστεί.

διαβάστε επίσης: Κίνδυνοι αναισθησίας

Αναισθησία στον οδοντίατρο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Μπορείτε επίσης να υποβληθείτε σε γενική αναισθησία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο επείγουσα οδοντιατρική θεραπεία θα πρέπει να πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και οι εκλεκτικές διαδικασίες θα πρέπει να προγραμματίζονται μόνο μετά τον τοκετό. Οι θεραπείες έκτακτης ανάγκης μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν με τοπική αναισθησία.

Εάν η οδοντιατρική θεραπεία με γενική αναισθησία είναι αναπόφευκτη, η διαδικασία πρέπει να προγραμματιστεί προσεκτικά από τον αναισθησιολόγο, τον γυναικολόγο και τον οδοντίατρο για την πρόληψη επιπλοκών. Το ίδιο ισχύει και για την αναλγητική καταστολή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η προποφόλη χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για βαθιά καταστολή (π.χ. στην ιατρική εντατικής θεραπείας), αλλά πρέπει να πραγματοποιείται πάντοτε εκτίμηση κινδύνου-οφέλους, καθώς οι περισσότερες θεραπείες μπορούν να αναβληθούν έως και μετά τη γέννηση .

Η τοπική αναισθησία συνήθως δεν αποτελεί πρόβλημα για τις έγκυες γυναίκες. Για το τοπικό αναισθητικό, ο οδοντίατρος μπορεί να επιλέξει ένα αναισθητικό που δεν διεισδύει στον πλακούντα και είναι ανεκτό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, π.χ. Articaine ή Bupivacaine. Δεν υπάρχουν γνωστές αρνητικές επιπτώσεις των τοπικών αναισθητικών στη μητέρα ή το παιδί κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: Αναισθησία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Συστάσεις από τη συντακτική ομάδα

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει τα ακόλουθα θέματα:

  • Αναισθησία στους ηλικιωμένους
  • Αναισθητικά
  • Νάρκωση
  • Ξυπνήστε χρόνο μετά από γενική αναισθησία
  • Τοπική αναισθησία στον οδοντίατρο