Πόσο διαρκεί η πνευμονία;

εισαγωγή

Η διάρκεια της πνευμονίας εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου και την πορεία. Η θεραπεία μπορεί να αναμένεται μετά από περίοδο 2-3 εβδομάδων. Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, η ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει έως και 12 εβδομάδες. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μιλάμε για χρόνια πνευμονία.

Η διάρκεια της θεραπείας είναι φυσικά ατομική και μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες. Γενικά, οι νέοι, κατά τα άλλα υγιείς ασθενείς έχουν περισσότερες πιθανότητες γρήγορης επούλωσης από τους ηλικιωμένους ασθενείς.

Σε τελική ανάλυση, η κατάσταση και η ανθεκτικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάρρωση. Ο χρόνος επώασης, ο χρόνος επούλωσης και η ανάρρωση διαφέρουν επίσης ανάλογα με τον τύπο του παθογόνου. Το τελευταίο περιγράφει ένα από τα τελευταία στάδια της ανάκαμψης, και προέρχεται από τα Λατινικά, από το "επανέλθει“, „πάλι δυνατός“.

Γενικός

Τα πρώτα συμπτώματα της πνευμονίας εμφανίζονται σε διαφορετικούς χρόνους ανάλογα με το παθογόνο. Ενώ το πολύ κοινό παθογόνο "Streptococcus pneumoniae"Είναι αξιοσημείωτο μετά από περίοδο επώασης μόνο 1-3 ημερών, η διάρκεια της περιόδου επώασης για το παθογόνο είναι"Chlamydia Pneumoniae«Μέχρι 10 ημέρες, με μυκόπλασμα έως και 3 εβδομάδες. Με το τελευταίο, η ανάκαμψη μπορεί ήδη να έχει συμβεί μετά από μια μέρα, αλλά είναι γνωστά μεταβλητές πορείες έως και ενός μήνα. Δυστυχώς, η διαδικασία ανάκαμψης είναι δύσκολο να επηρεαστεί, και γι 'αυτό απαιτείται αρκετή υπομονή.

Για να επιταχύνετε τη διαδικασία επούλωσης και να μειώσετε τη διάρκεια της ασθένειας, συνιστάται να ακολουθείτε τις οδηγίες του γιατρού και να διατηρείτε αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι. Μια φλεγμονή παίρνει πάντα έναν ορισμένο χρόνο για να επουλωθεί, καθώς είναι μια διαδικασία αλλαγής δομής στον ιστό.

Οι πνεύμονες είναι ένα ζωτικό όργανο, επομένως η πνευμονία είναι δυνητικά απειλητική για τη ζωή. Ωστόσο, το σώμα χρειάζεται ένα διαφορετικό χρονικό διάστημα για να απαλλαγεί από τα παθογόνα από τη μία πλευρά και να ανοικοδομήσει τον ιστό από την άλλη.

Ένα από τα τελευταία στάδια ανάκαμψης είναι γνωστό ως το στάδιο της ανάρρωσης, από τη λατινική λέξη για το «reconvalescere», «to recain»: Σε αυτό το στάδιο, τα τελευταία συμπτώματα όπως κόπωση, αδυναμία και πυρετός εξαφανίζονται για μια περίοδο μερικών ημερών. Όταν φτάσει αυτό το στάδιο, η επούλωση είναι σχεδόν πλήρης. Η ύφεση είναι σχετικά απίθανη σε αυτή τη φάση ανάρρωσης, αλλά θα πρέπει να περιμένετε έως ότου τα τελευταία συμπτώματα υποχωρήσουν προτού μιλήσετε για θεραπεία.

Πριν από την εποχή των αντιβιοτικών, τα συμπτώματα ήταν συνήθως τόσο σοβαρά μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες μετά το ξέσπασμα της πνευμονίας που οι ασθενείς συχνά πέθαναν.
Σήμερα, η πνευμονία μπορεί συνήθως να αντιμετωπιστεί καλά και μόνο ανθεκτικά μικρόβια και πολλαπλές ασθένειες, καθώς και εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα εξακολουθούν να ενέχουν κινδύνους και μερικές φορές απειλητικές για τη ζωή πορείες.
Η έναρξη της πνευμονίας με τα συμπτώματα που περιγράφονται συνήθως συμβαίνει μέσα σε λίγες ημέρες.
Χωρίς άμεση θεραπεία, η γενική κατάσταση του ασθενούς συνήθως επιδεινώνεται γρήγορα εντός 5-7 ημερών.

Χάρη στη θεραπεία με αντιβιοτικά, η τυπική αναβολή με συνοδευτικά προβλήματα κυκλοφορίας μετά από 7-9 ημέρες δεν εμφανίζεται πλέον.
Σήμερα, οι ασθενείς συνήθως χάνουν πυρετό νωρίτερα και όχι τόσο ριζικά.
Ο λόγος για αυτό είναι, αφενός, ο αντιβακτηριακός αντιβιοτικός έλεγχος και, αφετέρου, μια αντιπυρετική θεραπεία που συνήθως πραγματοποιείται παράλληλα.

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με αυτό το θέμα στη διεύθυνση: Πνευμονία

Πόσο διαρκεί ολόκληρη η ασθένεια;

Σε περίπτωση πνευμονίας, θα πρέπει να περιμένετε περίπου δύο έως τρεις εβδομάδες. Φυσικά υπάρχουν παράγοντες και περιστάσεις που επηρεάζουν τη διάρκεια θετικά ή αρνητικά. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, το περιβάλλον στο οποίο το άτομο που προσβλήθηκε προσβλήθηκε από την πνευμονία. Τα μικρόβια διαφέρουν, για παράδειγμα, ανάλογα με το εάν προσβάλλετε πνευμονία στο νοσοκομείο ή στο σπίτι.
Η επιλογή του σωστού αντιβιοτικού είναι επίσης σημαντική προκειμένου να τεθεί υπό έλεγχο η ασθένεια το συντομότερο δυνατό. Εάν αυτό επιτύχει από την αρχή, η πνευμονία μπορεί να αντιμετωπιστεί πολύ πιο αποτελεσματικά και έτσι γρηγορότερα. Ο τελευταίος αποφασιστικός παράγοντας είναι η γενική κατάσταση του ασθενούς. Ένα άτομο που είναι ήδη άρρωστο ή εξασθενημένο συνήθως πρέπει να αγωνιστεί με πνευμονία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πόσο διαρκούν τα συμπτώματα;

Τα τυπικά συμπτώματα της πνευμονίας διαρκούν για διαφορετικά χρονικά διαστήματα και εξαρτώνται κυρίως από το εάν η πνευμονία αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικό ή όχι. Εκτός από τον πυρετό, ο αυξημένος ρυθμός παλμού συνήθως μειώνεται επίσης μετά το τέλος της πρώτης εβδομάδας ασθένειας.

Εάν, εκτός από τους πνεύμονες, υπάρχει επίσης φλεγμονή του υπεζωκότα, ο πόνος κατά την αναπνοή και το πτύελο που αλλάζει χρώμα παραμένουν για μερικές ημέρες περισσότερο από τον πυρετό ή τον αυξημένο ρυθμό σφυγμού. Το συνοδευτικό αίσθημα αδυναμίας και κόπωσης μπορεί να παραμείνει για μερικές εβδομάδες μετά το τέλος της πραγματικής ασθένειας.

Πόσο διαρκεί η άτυπη πνευμονία;

Η άτυπη πνευμονία διαρκεί συνήθως περισσότερο από την τυπική πνευμονία, η οποία μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η πνευμονία δεν αναγνωρίζεται τόσο γρήγορα ή επειδή χρειάζεται χρόνος για να βρεθεί η σωστή θεραπεία για αυτήν τη μορφή πνευμονίας .

Δεδομένου ότι το φάσμα παθογόνων μιας άτυπης μορφής είναι σαφώς οριοθετημένο, άλλα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα εδώ. σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και άλλα φάρμακα εάν η πνευμονία προκαλείται από μύκητες ή ακόμη και παράσιτα.

θεραπεία

Η πνευμονία αντιμετωπίζεται συνήθως με τη λεγόμενη υπολογισμένη αντιβιοτική θεραπεία. Με αυτήν τη μορφή θεραπείας, το ακριβές παθογόνο είναι άγνωστο και αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικό ευρέος φάσματος. Κατά κανόνα, ένα αντιβιογράφημα δημιουργείται μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις ή εάν δεν υπάρχει βελτίωση στα ευρήματα με υπολογιζόμενη αντιβιοτική θεραπεία.

Μετά την έναρξη της θεραπείας με αντιβιοτικά, τα ευρήματα συνήθως βελτιώνονται εντός 3-4 ημερών, ανακούφιση και σημαντική μείωση των παραγωγικών πτυέλων.
Τα ακτινολογικά σημάδια της πνευμονίας συνήθως καθυστερούν για κάποιο χρονικό διάστημα και εξακολουθούν να εντοπίζονται όταν ο ασθενής αισθάνεται ήδη καλύτερα. Ακόμη και οι αναπνευστικοί ήχοι των πνευμόνων εξακολουθούν να ακούγονται ως υγροί θορυβώδεις θόρυβοι μετά την υποκειμενική βελτίωση των ευρημάτων.

Η θεραπεία με αντιβιοτικά πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 10 ημέρες και μπορεί να παραταθεί ανάλογα εάν ο ασθενής δεν εμφανίσει την αναμενόμενη βελτίωση.
Θα πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη ότι το αντιβιοτικό δεν έχει χτυπήσει το μικρόβιο εάν δεν υπάρχει βελτίωση ή ακόμη και επιδείνωση της γενικής κατάστασης εντός 3-4 ημερών.
Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει σίγουρα να πάρετε ένα αντιβιογράφημα και να αλλάξετε το αντιβιοτικό.

Εάν η πορεία δεν είναι απλή, η πνευμονία θεωρείται ότι έχει επουλωθεί μετά από 10 ημέρες εντατικής θεραπείας το αργότερο.

Τα πολύπλοκα μαθήματα σε ανοσοκατεσταλμένους ή ηλικιωμένους ασθενείς με σοβαρές συννοσηρότητες μπορεί να διαρκέσουν πολύ περισσότερο. Τα πολύπλοκα μαθήματα μπορούν να διαρκέσουν γρήγορα 2-3 ή ακόμα και 4 εβδομάδες. Πρέπει να σημειωθεί ότι όσο περισσότερο διαρκεί η πνευμονία, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος περαιτέρω επιπλοκών, όπως σήψη (δηλητηρίαση αίματος).

Μάθετε περισσότερα για το θέμα εδώ: Αντιβιοτικά για πνευμονία.

Αυτό είναι πόσο καιρό είστε στο νοσοκομείο με πνευμονία

Υπάρχουν τα λεγόμενα κατ 'αποκοπή ποσοστά ανά περίπτωση για κάθε ασθένεια με νοσηλεία. Εδώ η αμοιβή καθορίζεται από την εταιρεία ασφάλισης υγείας και υπάρχει μια κατευθυντήρια τιμή για τη «διάρκεια παραμονής ενός ασθενούς στο νοσοκομείο» για κάθε ασθένεια. Αυτή η τιμή καθοδήγησης δεν είναι υποχρεωτική, αλλά χρησιμεύει ως οδηγός για το νοσοκομείο και υποδεικνύεται με χαμηλότερο και ανώτερο όριο. Η μέση διάρκεια παραμονής για μια μη καθορισμένη πνευμονία είναι επτά ημέρες. το ανώτερο όριο της διάρκειας διαμονής είναι 13 ημέρες. Έτσι, οι περισσότεροι από τους ασθενείς θα περάσουν από 7 έως 13 ημέρες στο νοσοκομείο. Ωστόσο, οι ειδικές περιστάσεις μπορούν να διασφαλίσουν την υπέρβαση αυτής της ώρας ή ακόμη και την υποτιμημένη.

Ανάγκη και διάρκεια τεχνητού κώματος

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να τεθεί σε τεχνητό κώμα επειδή απαιτείται μηχανικός αερισμός. Αυτό διατάζεται από τους γιατρούς εάν ο ασθενής δεν είναι πλέον σε θέση να λάβει επαρκές οξυγόνο λόγω της πνευμονίας. Ένας λεγόμενος σωλήνας χρησιμοποιείται για εξαερισμό, ο οποίος είναι ένας σωλήνας που συνδέεται με την αναπνευστική μηχανή. Αυτός ο σωλήνας εισάγεται στον αεραγωγό του ασθενούς. Δεδομένου ότι ένα ξύπνιο άτομο δεν θα το ανεχόταν λόγω του ερεθίσματος, ο ασθενής τίθεται σε τεχνητό κώμα.

Δεν μπορεί να γίνει γενική δήλωση εδώ σχετικά με τη διάρκεια ενός τεχνητού κώματος. Ωστόσο, κατ 'αρχήν, «όσο το δυνατόν συντομότερο, όσο χρειάζεται» ισχύει σε αυτό το πλαίσιο. Η τοποθέτηση του ασθενούς σε τεχνητό κώμα είναι ένα βήμα κλιμάκωσης στη θεραπεία της πνευμονίας και μια δήλωση σχετικά με το πόσο θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση, πολύ δύσκολο να προβλεφθεί. Κάθε ασθενής αντιδρά διαφορετικά σε αυτήν την κατάσταση, την υποκείμενη ασθένεια και τις άλλες θεραπείες. Επιπλέον, η διάρκεια εξαρτάται από τυχόν πρόσθετες ασθένειες ή ανεπάρκεια οργάνων.

Εάν και για πόσο καιρό έχω πυρετό με πνευμονία;

Ένας πυρετός μπορεί ή δεν χρειάζεται να εμφανιστεί με πνευμονία. Ειδικά στην ιογενή, άτυπη πνευμονία, ο πυρετός δύσκολα μετράται στα αρχικά στάδια. Ωστόσο, αυτό αυξάνεται σε 38,5 βαθμούς το μέγιστο εντός των πρώτων 7 ημερών. Η άτυπη πνευμονία χαρακτηρίζεται από σταδιακή επιδείνωση υπάρχοντος κρυολογήματος.

Ο πυρετός είναι πάντα ένας δείκτης επιδείνωσης της κατάστασης. Η κατάσταση είναι διαφορετική με την τυπική βακτηριακή πνευμονία. Για αυτούς είναι μια οξεία εμφάνιση με άμεσο, υψηλό πυρετό άνω των 38,5 βαθμών. Ο πυρετός από μόνος του δεν είναι «κακό πράγμα», αλλά μια αντίδραση του σώματος στον αποικισμό με παθογόνα.

Λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας, το σώμα σκοτώνει τα βακτήρια ή τους ιούς που είναι λιγότερο ανθεκτικά στη θερμότητα από τα κύτταρα του ίδιου του σώματος. Από μόνη της, ο πυρετός είναι μια πολύ χρήσιμη μέθοδος για το σώμα να απαλλαγεί από τα παθογόνα. Οι θερμοκρασίες συχνά αυξάνονται αρκετά γρήγορα στους 41 βαθμούς, αλλά σπάνια πάνω, καθώς μεταξύ 40 και 41 βαθμών μετουσιώνουν οι πρωτεΐνες του σώματος, δηλαδή η δομή τους διαλύεται. Για αυτόν τον λόγο, ένας πυρετός 40-41 βαθμών ή παραπάνω είναι απειλητικός για τη ζωή και αποτελεί ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως.

Αυτό είναι πόσο καιρό πρέπει να το πάρετε εύκολο μετά την πνευμονία

Η εύκολη μετά την πνευμονία δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται ως πλήρης ανάπαυση στο κρεβάτι, αλλά μάλλον να μην καταβάλλεται υπερβολική προσπάθεια. Τις περισσότερες φορές, μετά την πνευμονία, εξασθενούν για μερικές εβδομάδες και το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος δεν έχει ακόμη αναγεννηθεί πλήρως.

Περίπου τέσσερις έως οκτώ εβδομάδες μπορούν να θεωρηθούν έως ότου κάποιος είναι πλήρως παραγωγικός και έχει ανακτήσει το αρχικό του επίπεδο.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορείτε να κάνετε κανονικές οικιακές εργασίες ή να μετακινηθείτε έξω, υπό τον όρο ότι ο καιρός δεν είναι πολύ κρύος ή υγρός και κρύος. Όσο καλύτερα αερίζονται οι πνεύμονες, τόσο πιο γρήγορα γίνεται η τελική επούλωση.

Πώς μπορείτε να μειώσετε τη διάρκεια της πνευμονίας;

Η διάρκεια της πνευμονίας μπορεί καλύτερα να μειωθεί με τη βοήθεια αντιβιοτικών ή άλλων φαρμάκων - ανάλογα με το αιτιολογικό μικρόβιο. Αυτοί οι παράγοντες βοηθούν ενεργά στη μείωση του παθογόνου φορτίου, έτσι ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος να μην χρειάζεται να κάνει τόση δουλειά. Λόγω της ταχύτερης εξάλειψης του παθογόνου, η ίδια η ασθένεια περνά πιο γρήγορα.
Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι δεν πρέπει να νοσηλεύεται κάθε πνευμονία στο νοσοκομείο. Οι περισσότερες διαδικασίες μπορούν επίσης να καλυφθούν από τον ιατρό περίθαλψης, υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση και τηρεί αυστηρά τις οδηγίες του γιατρού. Συνιστάται επίσης να αποφεύγετε τη σωματική άσκηση κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Το σώμα χρειάζεται την ενέργεια του (αποθέματα) κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου για την καταπολέμηση των παθογόνων. Η προπόνηση ή οποιαδήποτε άλλη σωματική πίεση είναι απολύτως αντιπαραγωγική σε αυτό το πλαίσιο.

Πνευμονία σε νήπια

Η πνευμονία μπορεί να είναι ιδιαίτερα κρίσιμη σε μικρά παιδιά. Αυτό συμβαίνει επειδή το ανοσοποιητικό σας σύστημα δεν έχει ακόμη τόσο μεγάλη εμπειρία στην καταπολέμηση των παθογόνων και επομένως δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη πλήρως. Για αυτόν τον λόγο, τα μικρά παιδιά είναι επίσης πολύ πιο ευαίσθητα σε ιούς και βακτήρια γενικά και ειδικότερα στην πνευμονία.

Τα μικρά παιδιά δεν αναπτύσσουν απαραίτητα τα ίδια συμπτώματα με τους ενήλικες. Συχνά δεν υπάρχει αλλαγή εκτός από μια ελαφρώς αυξημένη θερμοκρασία. Συνήθως, βλέννα σχηματίζεται κατά τη διάρκεια της πνευμονίας, την οποία τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν εύκολα να βήξουν. Ωστόσο, τα μικρά παιδιά το καταπιούν και μετά κάνουν εμετό. Σε μικρά παιδιά, συμπτώματα όπως έντονη εφίδρωση, φτερουγίσματα των ρουθουνιών λόγω δύσπνοιας και υψηλού παλμού είναι τυπικά της πνευμονίας.

Για τα μικρά παιδιά, η φροντίδα και η αποκατάσταση σε ένα περιβάλλον που είναι όσο το δυνατόν πιο οικείο είναι ευεργετικό. Σε τελική ανάλυση, σε τόσο μικρή ηλικία δεν μπορούν να εξηγήσουν τι τους συμβαίνει, ούτε μπορούν να κατανοήσουν ότι είναι μόνο ένα περαστικό γεγονός.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: Πνευμονία στο παιδί

Αναρρωτική άδεια

Στην περίπτωση της πνευμονίας, ο ασθενής συνήθως διαγράφεται άδεια για 2 εβδομάδες. Η αναρρωτική άδεια μπορεί να παραταθεί για άλλες 1 έως 2 εβδομάδες. Ο γιατρός δεν επιτρέπεται μόνο να δει τον ασθενή ασθενή, αλλά πρέπει επίσης να συμπεριλάβει το περιβάλλον του: ακόμη και αν ένας ασθενής έχει αναρρώσει, εξακολουθεί να είναι μεταδοτική.

Εάν εργάζεται σε περιβάλλον με χρόνια ανοσοκατεσταλμένα άτομα, για παράδειγμα σε νοσοκομείο, είμαστε στην ευχάριστη θέση να δώσουμε μερικές ακόμη μέρες για να αποφύγουμε μόλυνση από άλλους. Σε άλλα επαγγέλματα, αυτό παίζει λιγότερο σημαντικό ρόλο. Η άδεια ασθενείας δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια την ασθένεια, αλλά και από άλλους παράγοντες, όπως το επάγγελμα και τις πρόσθετες ασθένειες (ή δευτερογενείς ασθένειες). Κατά κανόνα, ωστόσο, η άδεια ασθενείας πρέπει να κυμαίνεται από 2-3 εβδομάδες. Μπορεί να εκδοθεί από τον θεράποντα οικογενειακό γιατρό.