Δάγκωμα κουνουπιών στο μάτι

αιτίες

Ο όρος «δάγκωμα κουνουπιών» είναι από μόνο του παραπλανητικός, καθώς τα περισσότερα τσιμπήματα κουνουπιών δεν είναι δάγκωμα αλλά δάγκωμα από το κουνούπι.

Με τα ειδικά μέρη του στόματος διεισδύουν στο δέρμα σε ένα αιμοφόρο αγγείο, από το οποίο τελικά πιπιλίζουν το αίμα με την προβοσκίδα τους.

Κατά κανόνα, τα κουνούπια μεταφέρουν πάντα ένα ίχνος της έκκρισης των σιελογόνων τους, το οποίο αναγνωρίζεται από το σώμα ως ξένο υλικό. Και ακριβώς αυτό το ξένο υλικό οδηγεί στη συνέχεια σε μια τοπική φλεγμονώδη αντίδραση.

Το ίδιο το μάτι επιλέγεται τυχαία από το κουνούπι ως μέρος όπου δαγκώνει.

Διαβάστε περισσότερα για το θέμα στη διεύθυνση:

• Φλεγμονή μετά από δάγκωμα κουνουπιών
• Οικιακές θεραπείες για τσιμπήματα κουνουπιών
• Απωθητικό κουνουπιών

διάγνωση

Ο ευκολότερος τρόπος για να κάνετε τη διάγνωση είναι με ένα ακριβές ιατρικό ιστορικό.

Για παράδειγμα, ένα αξέχαστο δάγκωμα κουνουπιού στην περιοχή του ματιού με άμεση έκφραση των συμπτωμάτων είναι αρκετό για να χαρακτηριστεί μια τοπική φλεγμονή ως δάγκωμα κουνουπιών.

Εάν ένα δάγκωμα δεν μπορεί να δηλωθεί αξιόπιστα, τα εξωτερικά συμπτώματα συχνά υποδηλώνουν δάγκωμα κουνουπιών.

Είναι τυπικό αυτό

• Ερυθρότητα,
• Οίδημα και
• Η υπερθέρμανση συμβαίνει μόνο τοπικά και κυκλικά γύρω από την υποψία παρακέντησης.

Ολόκληρο το βλέφαρο διογκώνεται μόνο σε περίπτωση έντονης αλλεργικής αντίδρασης.

Διαβάστε περισσότερα για το θέμα στη διεύθυνση:

• Οτάν
• Φλεγμονή μετά από δάγκωμα κουνουπιών - τι να κάνετε;

Πιθανά συνοδευτικά συμπτώματα

Τα συνοδευτικά συμπτώματα μπορούν να ποικίλουν με ένα δάγκωμα κουνουπιών.

Τις περισσότερες φορές, οι πάσχοντες αισθάνονται λιγότερο ή περισσότερο έντονο κνησμό στην περιοχή του τσιμπήματος των κουνουπιών, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως αβλαβής.

Τα συνοδευτικά συμπτώματα που πρέπει να ληφθούν σοβαρά εμφανίζονται μόνο σε αλλεργικές αντιδράσεις και εκφράζονται με τη μορφή α

• φλεγμονώδες πρήξιμο στην περιοχή του ματιού έως το πρήξιμο του ματιού,
• Δυσκολία στην αναπνοή,
• Πυρετός ή
• Κυκλοφοριακά προβλήματα όπως ναυτία και αδυναμία.

πρήξιμο

Το πρήξιμο του ματιού συνήθως αναφέρεται ως το πιο ενοχλητικό σύμπτωμα δαγκώματος κουνουπιού στην περιοχή του ματιού, διότι από τη μία πλευρά επηρεάζει οπτικά τον ενδιαφερόμενο και από την άλλη μπορεί επίσης να περιορίσει την όρασή του εάν το πρήξιμο οδηγεί σε στένωση των ρωγμών των βλεφάρων.

Η αύξηση του όγκου του ιστού γύρω από το δάγκωμα των κουνουπιών είναι συχνά πολύ έντονη, ειδικά στο μάτι, καθώς τα βλέφαρα έχουν τη βέλτιστη παροχή αίματος.

Η έκκριση που εισάγεται από το κουνούπι μέσω του επιστομίου του κατανέμεται έτσι πολύ γρήγορα και εκτεταμένη σε ένα καπάκι. Λόγω της δύναμης της βαρύτητας, το υγρό διανέμεται πάντα στο χαμηλότερο σημείο, έτσι ώστε το άνω καπάκι στην περιοχή των βλεφαρίδων ή στο κάτω καπάκι οι σάκοι κάτω από τα μάτια δείχνουν κατά προτίμηση σημαντική διόγκωση.

Εδώ βοηθά να κρυώσει η πληγείσα περιοχή σε πρώιμο στάδιο και να μην χειριστεί το δάγκωμα των κουνουπιών περαιτέρω, για παράδειγμα, ξύσιμο.

Οι αλοιφές πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο στην περιοχή των βλεφάρων σύμφωνα με τις οδηγίες ενός γιατρού, καθώς η τυχαία εισαγωγή της αλοιφής στον σάκο του επιπεφυκότα μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο ίδιο το μάτι.

Διαβάστε περισσότερα για το θέμα κάτω από: Αλλεργική αντίδραση σε δάγκωμα κουνουπιών

Ο κνησμός

Ο κνησμός προκαλείται από την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος από το ίδιο το σώμα στο δάγκωμα των κουνουπιών, όπου η ουσία αγγελιοφόρος "ισταμίνη" παίζει καθοριστικό ρόλο εδώ.

Ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος το απελευθερώνουν όταν αναγνωρίζουν ξένα υλικά, όπως η έκκριση σάλου ενός κουνουπιού, καθώς χρησιμεύει ως «ελκυστικό» για άλλα ανοσοκύτταρα.

Ως αποτέλεσμα, τα αιμοφόρα αγγεία διευρύνονται και τα απαιτούμενα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να φτάσουν στην επιθυμητή θέση.

Ως περαιτέρω αποτέλεσμα, ωστόσο, ερεθίζει επίσης ευαίσθητες νευρικές απολήξεις στο δέρμα, οι οποίες προκαλούν την ενοχλητική αίσθηση κνησμού στο προσβεβλημένο άτομο

Μόλυνση μετά από δάγκωμα κουνουπιών στο μάτι

Ως μόλυνση νοείται η διείσδυση μικροοργανισμών (π.χ. βακτήρια, ιοί, παράσιτα) στο σώμα και η αναπαραγωγή τους.

Σε περίπτωση δαγκώματος κουνουπιών, τα βακτήρια μπορούν θεωρητικά να μεταδοθούν μέσω του επιστομίου του κουνουπιού. Ωστόσο, η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτό είναι μάλλον σπάνιο.

Είναι πολύ πιο πιθανό ότι τα παράσιτα ή οι ιοί μεταδίδονται στο σωστό περιβάλλον (π.χ. σε διακοπές), που οδηγούν στην ανάπτυξη μιας ασθένειας όπως η ελονοσία ή ο δάγκειος πυρετός.

Μία λοίμωξη από ένα «συνήθως αποκτηθέν» δάγκωμα κουνουπιών προκαλείται κυρίως από χειρωνακτικό χειρισμό όπως το ξύσιμο. Το ξύσιμο βλάπτει το φράγμα του δέρματος και τα παθογόνα στο δέρμα μας μπορούν να μολύνουν το τσούξιμο.

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το θέμα: Ελονοσία και δάγκειος πυρετός.

Έτσι μπορώ να πω ότι το δάγκωμα των κουνουπιών είναι επικίνδυνο

Σε γενικές γραμμές, όπως και με οποιαδήποτε άλλη ασθένεια, είναι επίσης σημαντικό, μόλις η γενική κατάσταση να μειωθεί σημαντικά, οι πάσχοντες θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό.

Μπορεί να αναπτυχθεί ένα δάγκωμα κουνουπιών

• υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος με φλεγμονώδη διόγκωση έως πρήξιμο της ρωγμής των βλεφάρων καθώς και με
• Πυρετός,
• Ναυτία ή
• Εκφράζοντας δύσπνοια

Μόλις ο ενδιαφερόμενος αισθανθεί ότι η αντίδραση στο δάγκωμα των κουνουπιών είναι ανώμαλη, θα πρέπει να επισκεφθούν έναν γιατρό. Ειδικά όσον αφορά την έναρξη δύσπνοιας, πρέπει να παρατηρούνται και να ανταποκρίνονται αμέσως προειδοποιήσεις όπως γρατζουνιές στο λαιμό, καθώς και υποκειμενικό πρήξιμο του λαιμού.

Θεραπεία και θεραπεία

Ένα κοινό δάγκωμα κουνουπιών στο μάτι δεν απαιτεί ειδική θεραπεία.
Εδώ, υποδεικνύεται υπομονή υπομονετικά, ακόμη και αν αυτοί που επηρεάζονται αισθάνονται παραμορφωμένοι από το δάγκωμα των κουνουπιών στα πρόσωπά τους.

Δεν συνιστάται η χρήση αλοιφών ή κρεμών στην περιοχή των ματιών, όπως καλύπτεται με καλλυντικά προϊόντα.

Εάν συστατικά αυτών εισέλθουν στον σάκο του επιπεφυκότα, μπορούν να οδηγήσουν σε περαιτέρω φλεγμονή του ίδιου του ματιού ή, στην περίπτωση των καλλυντικών, να ενθαρρύνουν τη μόλυνση του τσιμπήματος των κουνουπιών.

Για να υποστηρίξει τη διαδικασία επούλωσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπική ψύξη, η οποία μπορεί να ανακουφίσει τόσο τον πιθανό πόνο όσο και το πρήξιμο.

Η φαρμακευτική αγωγή ενδείκνυται μόνο σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης σε δάγκωμα κουνουπιών, οπότε η σοβαρότητα της αλλεργικής αντίδρασης καθορίζει την επιλογή και το συνδυασμό φαρμάκων.

Τα αντιισταμινικά (όπως η ρανιτιδίνη) μπορεί να είναι επαρκή για ήπιες αλλεργικές αντιδράσεις.

Εάν εμφανιστούν σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις έως το σοκ, συνήθως βοηθά μόνο ο συνδυασμός κορτιζόνης, αντιισταμινικού και αδρεναλίνης, που συνήθως εγχέεται από τον γιατρό έκτακτης ανάγκης.

Τέτοιες σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις αποτελούν μειοψηφία κλινικών περιπτώσεων.

Διάρκεια και πρόβλεψη

Είναι αδύνατο να προβλέψουμε ακριβώς πόσο θα διαρκέσουν τα συμπτώματα ενός τσιμπήματος κουνουπιών.

Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από μια εβδομάδα και τα συμπτώματα δεν πρέπει να επιδεινώνονται.

Εάν μετά από 10 ημέρες εξακολουθεί να υπάρχει ελάχιστο κοκκίνισμα και ελαφρύ κνησμό, η πορεία μπορεί να περιμένει περαιτέρω, καθώς η εμπειρία έχει δείξει ότι τα τυπικά συμπτώματα μειώνονται από μέρα σε μέρα, αρκεί το τσίμπημα να μην χειραγωγηθεί με ξύσιμο.

Ωστόσο, η αύξηση των συμπτωμάτων υποδηλώνει μια παθολογική πορεία που πρέπει να διευκρινιστεί από έναν γιατρό.